Eerste verslag Curaçao
Blijf op de hoogte en volg Anna
18 Mei 2015 | Curaçao, Curaçao
Bon Bini!
Ongeveer een half jaar geleden heb ik besloten dat ik voor mijn opleiding horeca ondernemer manager 5 maanden naar Curaçao wilde voor een stage. Vanuit Nederland had ik alles geregeld, een stage, een kamer in een studentenhuis en een auto. 2 dagen voor vertrek kreeg ik een vervelend mailtje van mijn huurbaas, hij had een foutje gemaakt. Het studentenhuis waarin ik zou komen was vol... Ik schrok van dit mailtje maar gelukkig kwam hij met de oplossing voor een ander huis. Ik heb het huis op internet bekeken en het was iets minder dan het huis waar ik eigenlijk naar toe zou gaan maar wel oké. Ik kon nu kiezen of ik in dit huis bleef of dat ik 31 mei naar het andere verhuis.
Woensdag 6 mei vertrok ik 's morgens vroeg van huis, om 12:50 vloog ik met KLM naar Curaçao, een vlucht van ruim 10 uur. De vlucht ging vrij snel en ik had een aardig Nederlands gezin langs me die sinds 3 jaar in Curaçao woonde en me wat tips en leuke dingen vertelde over Curaçao. Om 18:00 Curaçaose tijd (00:00 Nederlandse tijd) stond ik buiten op het vliegveld, daar werd ik opgehaald door mijn huurbaas. Ik schrok al meteen van de vele armoede in Curaçao, dat had ik niet verwacht. Op internet zie je alleen de mooie plaatjes maar het grootste gedeelde van de bevolking hier is erg arm. Ik maakte kennis met mijn huisgenootjes, dit waren 4 jongens uit Nederland die hier ook een paar maanden zijn voor stage of werk. Bij het studentenhuis stond mijn auto klaar voor de komende maanden, een Kia Picanto. Het studentenhuis was vrij simpel en alles behalve luxe. Op mijn kamer stond een bed, een stoel, een kast en een föhn, dat was alles.
De eerste twee dagen moest ik erg wennen aan de gewoonten en weinige luxe van hier. Zo zijn er overal tralies, in het grootste gedeelte van de ramen zit geen glas maar alleen tralies, er komt alleen koud water uit de douche (warm douchen zit er de komende maanden dus niet in) ook de wifi en de stroom is erg slecht het föhnen van haren met de stroom hier in onmogelijk, ook is er geen wasmachine. Maar ook het leve van de mensen is heel anders, alles gaat veel slomer en duurt 10 keer langer als in Nederland. Ook het rijden hier is heel anders, aan knipperlicht, gordels, max. snelheden enz. doen ze hier niet. Ook het rijden met alcohol op is geen probleem; er zijn gewoon geen regels in het verkeer. Het zijn allemaal dingen waaraan ik gewend ben in Nederland en wat normaal is. Al deze dingen wende gelukkig vrij snel en ook aan de armoede in het land wende ik binnen enkele dagen.
De dag nadat ik aankwam ging ik 's morgens vroeg weg om boodschappen te doen en naar de bank te gaan om geld te pinnen. Ik had om 10:00 een afspraak bij de toelatingsorganisatie van Curaçao voor een werkvergunning, die heb je nodig om te mogen werken in Curaçao. Helaas verliep dit allemaal anders... Bij de eerste supermarkt kon ik niet pinnen om onverklaarbare reden, ik ben doorgereden naar een bank maar ook daar kon ik om onverklaarbare reden niet pinnen. Ik wilde langs mijn huis gaan om uit te gaan zoeken hoe dit kon. Inmiddels had mijn mobiel het begeven door de warmte en kon ik mijn huis niet meer vinden. Na een uur rondrijden kwam ik de Albert Heijn tegen, ik had inmiddels erge honger dus ging nog maar eens proberen te pinnen. Ook daar lukte het niet om te pinnen, de caissière vertelde me dat mijn pinpas was geblokkeerd... Ik heb verschillende mensen de weg gevraagd maar ze konden me alleen helpen met de buurt en niet met mijn straat... Uiteindelijk heb ik dik 3 uur rondgereden opzoek naar mijn huis. Eenmaal thuis heb ik kunnen regelen dat ik kon pinnen en dus ook eindelijk kon eten!! Het viel allemaal een beetje tegen in het begin, de vele armoede, weinige luxe had ik niet verwacht. Ook voelde me niet erg veilig en was erg verdwaald met honger.
Gelukkig ging het de dagen daarna beter, elke dag 30 graden, zon zee en strand; heerlijk. Nu zag ik niet alleen nog maar de armoede van het eiland maar ook de mooie stranden en plaatsjes.
Ik heb tot maandag genoten van wat dagen strand en dingen regelen voor mijn werkvergunning. Soms ging ik met huisgenoten naar het strand en soms alleen. De dagen gingen vrij snel om al was ik wel blij toen ik maandag kon beginnen met stage.
Helaas viel de stage erg tegen, al meteen bij aankomst schrik ik enorm. Het restaurant had geen uitstraling, was vies en alles behalve van wat ik ervan had verwacht. Ik werd vreemd ontvangen en mijn leidinggevende bleek enkele maanden horeca ervaring te hebben. Het werk was enorm saai en ik verveelde me dood... Het gedrag van de werknemers was erg asociaal en lui (zowel de Nederlandse als Antilliaanse). Al met al was het niveau van het restaurant heel laag en kon ik er niks leren. Bij thuiskomst heb ik contact gehad met mijn ouders en stagebegeleider, ik wilde meteen stoppen met de stage maar op advies van mijn ouders en begeleider heb ik het toch nog 3 dagen aangekeken.
Na veel contact met beide heb ik definitief besloten te stoppen met de stage en opzoek te gaan naar iets anders. Het was een heftig besluit en dit is niet gebruikelijk maar het idee dat ik er 20 weken stage zou lopen maakte me gek. Dezelfde dag heb ik het aan mijn baas van de stage verteld, ik vond dit erg lastig om te doen omdat ik weet hoe belangrijk personeel in de horeca is.
Ik besloot om langs ressorts en restaurant te gaan om een nieuwe stage te regelen, helaas kon dit pas vrijdag omdat het donderdag hemelvaart was. Vrijdag ben ik langs ongeveer 10 ressorts/restaurant geweest, ze reageerde allemaal positief en zouden nog contact met me opnemen over hoe het verder gaat. Ook vandaag ben ik weer langs ongeveer 10 ressorts geweest en heb inmiddels met een paar bedrijven email contact. Morgen ga ik nog naar een paar ressorts en dan heb ik de meeste bedrijven gehad. Ik wil erg graag een andere stage hier vinden.
Ik dacht eindelijk alle tegenslagen we te hebben gehad maar nee... Zaterdag kreeg ik een telefoontje dat mijn moeder met de ambulance was opgehaald en in het ziekenhuis lag. Gelukkig gaat het nu beter met haar. Al met al niet zo'n lekker begin maar ondank alle tegenslagen heb ik het wel naar mijn zin en hoop ik snel een nieuwe stageplaats te vinden zodat ik niet terug hoef naar Nederland.
Ayo!
Ongeveer een half jaar geleden heb ik besloten dat ik voor mijn opleiding horeca ondernemer manager 5 maanden naar Curaçao wilde voor een stage. Vanuit Nederland had ik alles geregeld, een stage, een kamer in een studentenhuis en een auto. 2 dagen voor vertrek kreeg ik een vervelend mailtje van mijn huurbaas, hij had een foutje gemaakt. Het studentenhuis waarin ik zou komen was vol... Ik schrok van dit mailtje maar gelukkig kwam hij met de oplossing voor een ander huis. Ik heb het huis op internet bekeken en het was iets minder dan het huis waar ik eigenlijk naar toe zou gaan maar wel oké. Ik kon nu kiezen of ik in dit huis bleef of dat ik 31 mei naar het andere verhuis.
Woensdag 6 mei vertrok ik 's morgens vroeg van huis, om 12:50 vloog ik met KLM naar Curaçao, een vlucht van ruim 10 uur. De vlucht ging vrij snel en ik had een aardig Nederlands gezin langs me die sinds 3 jaar in Curaçao woonde en me wat tips en leuke dingen vertelde over Curaçao. Om 18:00 Curaçaose tijd (00:00 Nederlandse tijd) stond ik buiten op het vliegveld, daar werd ik opgehaald door mijn huurbaas. Ik schrok al meteen van de vele armoede in Curaçao, dat had ik niet verwacht. Op internet zie je alleen de mooie plaatjes maar het grootste gedeelde van de bevolking hier is erg arm. Ik maakte kennis met mijn huisgenootjes, dit waren 4 jongens uit Nederland die hier ook een paar maanden zijn voor stage of werk. Bij het studentenhuis stond mijn auto klaar voor de komende maanden, een Kia Picanto. Het studentenhuis was vrij simpel en alles behalve luxe. Op mijn kamer stond een bed, een stoel, een kast en een föhn, dat was alles.
De eerste twee dagen moest ik erg wennen aan de gewoonten en weinige luxe van hier. Zo zijn er overal tralies, in het grootste gedeelte van de ramen zit geen glas maar alleen tralies, er komt alleen koud water uit de douche (warm douchen zit er de komende maanden dus niet in) ook de wifi en de stroom is erg slecht het föhnen van haren met de stroom hier in onmogelijk, ook is er geen wasmachine. Maar ook het leve van de mensen is heel anders, alles gaat veel slomer en duurt 10 keer langer als in Nederland. Ook het rijden hier is heel anders, aan knipperlicht, gordels, max. snelheden enz. doen ze hier niet. Ook het rijden met alcohol op is geen probleem; er zijn gewoon geen regels in het verkeer. Het zijn allemaal dingen waaraan ik gewend ben in Nederland en wat normaal is. Al deze dingen wende gelukkig vrij snel en ook aan de armoede in het land wende ik binnen enkele dagen.
De dag nadat ik aankwam ging ik 's morgens vroeg weg om boodschappen te doen en naar de bank te gaan om geld te pinnen. Ik had om 10:00 een afspraak bij de toelatingsorganisatie van Curaçao voor een werkvergunning, die heb je nodig om te mogen werken in Curaçao. Helaas verliep dit allemaal anders... Bij de eerste supermarkt kon ik niet pinnen om onverklaarbare reden, ik ben doorgereden naar een bank maar ook daar kon ik om onverklaarbare reden niet pinnen. Ik wilde langs mijn huis gaan om uit te gaan zoeken hoe dit kon. Inmiddels had mijn mobiel het begeven door de warmte en kon ik mijn huis niet meer vinden. Na een uur rondrijden kwam ik de Albert Heijn tegen, ik had inmiddels erge honger dus ging nog maar eens proberen te pinnen. Ook daar lukte het niet om te pinnen, de caissière vertelde me dat mijn pinpas was geblokkeerd... Ik heb verschillende mensen de weg gevraagd maar ze konden me alleen helpen met de buurt en niet met mijn straat... Uiteindelijk heb ik dik 3 uur rondgereden opzoek naar mijn huis. Eenmaal thuis heb ik kunnen regelen dat ik kon pinnen en dus ook eindelijk kon eten!! Het viel allemaal een beetje tegen in het begin, de vele armoede, weinige luxe had ik niet verwacht. Ook voelde me niet erg veilig en was erg verdwaald met honger.
Gelukkig ging het de dagen daarna beter, elke dag 30 graden, zon zee en strand; heerlijk. Nu zag ik niet alleen nog maar de armoede van het eiland maar ook de mooie stranden en plaatsjes.
Ik heb tot maandag genoten van wat dagen strand en dingen regelen voor mijn werkvergunning. Soms ging ik met huisgenoten naar het strand en soms alleen. De dagen gingen vrij snel om al was ik wel blij toen ik maandag kon beginnen met stage.
Helaas viel de stage erg tegen, al meteen bij aankomst schrik ik enorm. Het restaurant had geen uitstraling, was vies en alles behalve van wat ik ervan had verwacht. Ik werd vreemd ontvangen en mijn leidinggevende bleek enkele maanden horeca ervaring te hebben. Het werk was enorm saai en ik verveelde me dood... Het gedrag van de werknemers was erg asociaal en lui (zowel de Nederlandse als Antilliaanse). Al met al was het niveau van het restaurant heel laag en kon ik er niks leren. Bij thuiskomst heb ik contact gehad met mijn ouders en stagebegeleider, ik wilde meteen stoppen met de stage maar op advies van mijn ouders en begeleider heb ik het toch nog 3 dagen aangekeken.
Na veel contact met beide heb ik definitief besloten te stoppen met de stage en opzoek te gaan naar iets anders. Het was een heftig besluit en dit is niet gebruikelijk maar het idee dat ik er 20 weken stage zou lopen maakte me gek. Dezelfde dag heb ik het aan mijn baas van de stage verteld, ik vond dit erg lastig om te doen omdat ik weet hoe belangrijk personeel in de horeca is.
Ik besloot om langs ressorts en restaurant te gaan om een nieuwe stage te regelen, helaas kon dit pas vrijdag omdat het donderdag hemelvaart was. Vrijdag ben ik langs ongeveer 10 ressorts/restaurant geweest, ze reageerde allemaal positief en zouden nog contact met me opnemen over hoe het verder gaat. Ook vandaag ben ik weer langs ongeveer 10 ressorts geweest en heb inmiddels met een paar bedrijven email contact. Morgen ga ik nog naar een paar ressorts en dan heb ik de meeste bedrijven gehad. Ik wil erg graag een andere stage hier vinden.
Ik dacht eindelijk alle tegenslagen we te hebben gehad maar nee... Zaterdag kreeg ik een telefoontje dat mijn moeder met de ambulance was opgehaald en in het ziekenhuis lag. Gelukkig gaat het nu beter met haar. Al met al niet zo'n lekker begin maar ondank alle tegenslagen heb ik het wel naar mijn zin en hoop ik snel een nieuwe stageplaats te vinden zodat ik niet terug hoef naar Nederland.
Ayo!
-
18 Mei 2015 - 23:30
Loes:
Hey Anna,
Wie had dit 2 weken geleden tijdens jouw afscheid allemaal kunnen bedenken...
Het is in ieder geval wel een avontuur. Hopelijk gaat het zowel thuis als in Curaçao snel de goede kant op en vind je een mooie stageplaats. Gaat vast lukken.
Groetjes uit het regenachtige Kessel,
Loes -
18 Mei 2015 - 23:31
Mérita:
Hallo Anna, wat leuk om jouw belevenissen te lezen! Ik ben ervan overuigd dat je ervoor zorgt dat je stage succesvol wordt. Alleen al door je beslissing om te stoppen op een plek waar je niets leert, geeft aan hoe zelfstandig je bent. Succes met het vinden van een leuke stageplek en gelukkig gaat het inderdaad wat beter met je mam -
19 Mei 2015 - 09:31
Jacqueline Dings:
Hoi Anna,
Jeetje. Je moet maar denken nu heb je de vuurdoop gehad. Het zijn leermomenten voor de rest van je leven. Straks ben je niet alleen een stage maar ook een hoop levenservaring rijker. Het maakt je sterk. Hopelijk is er niks ernstigs met je moeder en is ze gauw weer thuis. Positief blijven, het gaat je vast lukken! Heel veel succes.
Groetjes,
Jacqueline -
19 Mei 2015 - 13:03
Marleen:
Hallo Anna,
Wat een indrukwekkend begin van jouw verblijf op Curacao. Ik heb veel bewondering voor jouw doorzettingsvermogen!
Ik ben ervan overtuigd dat je weer een stageplek gaat vinden. Met mama gaat het inderdaad weer een heel stuk beter, nu nog de onderzoeken afwachten, maar dat komt wel goed.
Succes met het vinden van een nieuwe stageplek, groetjes van Marleen. -
20 Mei 2015 - 10:29
Henriëtte Van Schaffelaar:
Hoi Anna, het is niet niks om zo te beginnen, maar het komt vast en zeker goed. Je staat er voor een groot gedeelte alleen voor en het zijn ervaringen, waar je zoveel sterker van wordt! Het doet me denken aan de periode dat Jelle vorig jaar in China zat.........maar hij vond het zo'n geweldige levenservaring. Gelukkig gaat het met Christian ook wat beter en kan ze thuis verder opknappen. Anna, ik wens je heel veel succes en hoop dat je je draai zult gaan vinden. Liefs Henriëtte -
20 Mei 2015 - 11:28
Wilma Van Tilburg:
Hoi Anna,
Jeetje wat een turbulente start! Hopelijk keert alles snel ten goede! Gelukkig is mam weer lekker thuis, dus is dit hopelijk weer een zorg minder! Nu de rest nog en alles kump good!!
Succes verder!!
Groeten Wilma en mannen.... -
23 Mei 2015 - 12:04
Wout Tieleman:
Beste Anna, wij hebben inmiddels ook je aanvraag ontvangen en tevens net je verslag gelezen welkom op Curacao!!
Indien je nog niet voorzien bent kun je vandaag op gesprek komen bij ons op kunuku aqua resort, inmiddels hebben we je een mail gestuurd.
met vriendelijke groet het Kunuku Team.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
